Би сакал да напишам за Гундоган нешто прецизно и едноставно – што би соодветствувало со неговиот играчки стил. Ех, камо секој збор да ми пристигнуваше точно кога треба и зборовите да ми го имаа неговото чувство за „тајминг“!
Истражувањето опфаќаше пет натпревари со идеја за хронолошко набљудување на неговиот развој, исечоци од неговите најдобри моменти, интервјуа, статии… Но, тешко е да се извлече есенцијата од еден играч и да се дестилира во опис. Уште потешко е ако пристапите кон задачата амбициозно и си додадете услов описот да има двојна функција: не само да ја стопли душата на оние бројни фудбалски љубители кои немаат баш обичај да читаат фудбалски анализи, туку и да стане (авто)референца која би можела понатаму да се искористи во начинот на кој се врамуваат фудбалските тренинзи.
Зошто Гундоган? Затоа што Гундоган – доколку дозволувате да искористам еден сосем обичен израз – заслужува. Шетајќи во неговата сенка сите овие денови додека ја подготвував статијата – и внимателно набљудувајќи ги неговите стапки – не можев а да не бидам восхитен пред фактот дека во секој отпечаток на Гундоган се јасно препознатливи неговото длабоко разбирање на игра и чувствување на просторот и времето („тајмингот“) за вклучување во акција.
Гундоган располага со широк спектар на технички квалитети, кои не се прва асоцијација за него само затоа што ја немаат спектакуларностa на оние „понижувачки“ дриблинг потези на Нејмаровците во светот. Па, сепак, јас нема да обрнувам внимание на очигледностите, како одличната техника на шут и големиот опсег на прецизни додавања; ќе пишувам за оние малку приметливи, (за некого) преситни аспекти од неговата игра – уште веднаш потенцирајќи дека ова веројатно е најважниот дел од статијата што следува.
Гундоган е како актер кој може да ја одигра која било улога (дефанзивен среден играч, длабок плејмејкер, централен среден играч, офанзивен среден играч кој одлично се снаоѓа во офанзивните полупростори). Клоп (во Борусија Дортмунд) го користеше најмноу пред одбраната, давајќи му задача да ги диригира почетните фази на изградба на акциите; кај Гвардиола, пак, во Манчестер Сити, Гундоган се покажан најбрилијантен како офанзивен среден играч, за што доказ се многуте голови и создадени шанси во последната третина од теренот. Гундоган е еден од оние играчи кои сите свои фудбалски лица ги покажуваат без напор – како секогаш да има подготвен одговор за потребите на секоја фудбалска ситуација.
И покрај сите технички квалитети, ми се чини дека уникатноста на неговиот талент најмногу треба да се бара во неговите движења кога топката не е кај него, што би се рекло во неговата неверојатна просторно-временска интелигенција.
Сложено е за објаснување и со многу варијабли: зависи од замислите на тренерот, потребите на екипата, слабостите на противникот… Па, сепак, еве неколку интересни аспекти за посочување:
Откако освои сè што можеше да се освои со Манчестер Сити, Гундоган направи трансфер во Барселона – разочарувачки само за навивачите на Манчестер Сити. Останатите, кои помислувате на релацијата Гундо-Чави, подгответе се за нови фудбалски равенки кои ќе ја напуштат својата „линеарност“: интелигентниот фудбал ќе биде на квадрат.
