„А, бе, знаеш, фудбалот се игра за голови…“. Точно, се познава – по прославите на головите. „Најјако“ е кога тие повеќе се памтат отколку фудбалските мајстории. Еве една скромна листа со потенцијал да се проширува. Ќе се препознаете во некоја прослава?
- Финта-поздрав со цимерот – со кого играме плејстејшн по 4-5 саати измеѓу тренинзи. Прво ја видовме како ја прават Леброн и Вестбрук, па си направивме наша верзија.
- Тишина. Прст пред носот и устата: ШШШШ. Престанете да зборувате, потивко. Омилена на фудбалери кои сакаат кино, а не се до толку богати за да си направат кино дома, во ќуќата од 650m2.
3. Кики Роналдо. Скок во воздух, па мала ротација која би добила поени и во некој натпревар за уметничко лизгање. Па, спуштање на рацете покрај тело, „Сииии!“, и неизбежното грчење на извајана стомачна мускулатура.
4. Нема време. Земам топка од гол и брзо ја носам на центар. Ќе памтам и прославам на наредниот гол – ако изедначиме.
5. Трчам како луд. Играм многу години, ама и јас се изненадив како ми легна шутот.
6. Мачји кашаљ. Не се изненадив воопшто, напаѓач сум и тоа ми е работа. Нека скокаат другиве околу мене. Останувам уште саат време после тимски тренинг. Незадоволен сум, 2/5 за мене е слаба реализација.
7. Танц со ѕвездите. Се договараме детално пред утакмица и вежбаме посветено кореографија за прослава – и повеќе отколку што се посветивме на другиот тренинг неделава. Прославата останува во кабина. Губиме 0-4, прво полувреме.
8. Боксирам знаменце. Локалниот боксерски клуб ми го затворија па морам да ја одржувам техниката; плус, како млад учествував во неколку тепачки во кои не успевав да ја наметнам мојата боксерска техника.
9. Провокација кон публиката на противничкиот тим. Ова доколку сте жедни и сакате да ви фрлат некое шише. Ние препорачуваме прво да си побарате вода од вашата клупа.
10. Воздух! Се зезнав, не можам да дишам. Дадов гол и не знам зошто, ама одма легнувам на тревата; и пред да можам да изреагирам – сите скокнале врз мене. А, бе, тргнете се! – не можам да дишам.
11. Лулам бебе. Од нигде-никаде, и јас одлучив да прославам така: ми се роди син, ама жена ми го успива и се буди со него во три сабајле. Потоа ја ставам топката под маица. Прославата е невозможна за аматери со стомачни масти: тие веќе имаат „топка“, и нема место за уште една.
12. Реванш на противникот – истиот оној што ти направи џигерица на претходниот корнер. Го бараш веднаш, му викаш дека џигерот има неверојатна и уникатна способност за регенерација, и играта продолжува.
13. Гушкање на тренерот. Кога знаете дека тренерот навистина верува во вас и ви дал поддршка во многу тешки моменти.
14. Соблекувам маичка. Особено популарна прослава после нова тетоважа. Тие што се без девојка и не можат да одат на одмор летово, ја користат и како изговор да покажат колку се во форма.
15. Цела клупа трча. Масерот се лизнува и истегнува задна ложа, ама вредеше повредата.
16. Салто во воздух. Го правеше Обафеми Мартинс на времето; во наша средина е ретко, зашто гимнастиката не ни е до толку развиена.
17. Давам гол, се вртам и пцујам – зашто само тогаш ми е дозволено без да ме исфрлат од тимот. Непрепорачливо.
18. Бразилска самба. Особено препорачливо после некоја фудбалска магија. Кај нас, по некоја логика, би требало соодветна верзија да е „Пајдушко“ – еднаш започната но брзо прекината на еден терен во Ѓорче.
19. Клизач на коленици. Пожелно е теренот да е мокар и да не е вештачки, инаку повреда во најава.
20. Давам гол и барам замена. Нема што повеќе да докажувам на теренот. Има еден цар и тоа сум јас.
21. Вамос! Нè асоцира на Рафа и замавнување со тупаница во воздухот. Ние си викаме „Ајде!“ – се гледа колку многу ни значи играта.
22. Мала забава. Далеку ми е да е да трчам до сите, а секако го ценам и додавањето пред асистенцијата, па ќе си прославам само со соиграчот до мене.
23. Пукај бе братучед. Пушка, пиштол, снајпер, митралез, снајпер, лак и стрела – демек стрелец, не само во хороскоп.
24. Џокер. Последен пристигнувам на прославата, но сите знаат дека од мене се очекува некоја глупост.
25. Бакнување на клубскиот амблем. По можност да нема свежи отпечатоци на вашите усни од амблемот на претходниот клуб.
26. Знам дека е твој голов! Покажување со прст кон човекот кој ја направил претходно магијата на теренот. Голот беше само логичен и едноставен завршеток.
27. Качување на „ушка“. Само неколку чекори се возможни доколку е голема разликата во телесната маса.
28. Мало шоу на клупата за резервни играчи. Вообичаено е вклучен голманот: не нè прашувајте зошто.
29. Соблекување на дресот. Маичка со порака под него. Симпатично кога е некаква поддршка. Трагикомично кога е нешто како „Мамо, уклучи го бојлерот“.
Add a Comment